Geen rokjesdag op het platteland. Wel stond ik vandaag oog in oog met een omvangrijk mannenachterwerk. Bleek, bloot en zwoegend. Zijn broek hing impotent om zijn knieën, ik kon me zo voorstellen dat ergens daaronder, weggedrukt in het bankje van Staatsbosbeheer, een vrouw moest liggen, maar ik had al genoeg gezien. Hond teruggefloten, hazenpad gekozen. Als ze in het struweel hadden gelegen, was het nog romantisch geweest, maar een bankje nemen op de Grande Randonee is een opzettelijk schandalige keuze, die je alleen mag maken als je van achteren nog strak in de lak zit.

Op die eerste zonnige dag zag ik hengstige merries met krampachtige staart, baltsende zangvogels, ontbottende bloemknoppen, schapen, de konten knalrood afgestempeld door de bok. Overal steunde en kreunde de natuur, maar op de dampende velden was verder geen mens te bekennen. Daar was namelijk juist de gierkar overheen gegaan.

We weten van Boer zoekt Vrouw dat ‘Sex in the Village’ niet romantisch is. Stadse freules...