Uit een onlangs in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken verricht onderzoek dat wereldkundig werd via de brochure ‘Zicht op verschil’ blijkt dat Nederlanders die buiten de Randstad wonen, veelal in plaatsen die het midden houden tussen een dorp en een kleine stad, zich zelden vertegenwoordigd voelen in het maatschappelijk debat. Over hén gaat het nooit. Om genderneutrale wc’s of de aanpassing van namen in het straatbeeld uit weerzin tegen onze koloniale geschiedenis bekommeren ze zich niet. Een pleidooi voor de multiculturele samenleving raakt niet aan hun prioriteiten in dit bestaan. Deze ‘gewone Nederlanders’ hebben andere zorgen, die nogal eens sociaaleconomisch van aard zijn. Over deze achterblijvers van de globalisering in ons eigen land gaat Tommy Wieringa’s nieuwe roman De heilige Rita.

Hij laat er direct al geen misverstand over bestaan dat de plaats van handeling zich diep in gewestelijk Nederland bevindt: ‘De avond was fris, er hing een zweem...