Het idee lijkt zo simpel: je geeft boeren in een ontwikkelingsland een mobieltje. Daarmee, redeneer je, kunnen ze de meest actuele prijs voor hun gewassen opzoeken. Zo worden ze betere boeren, voorspel je. Ze kunnen dan beter onderhandelen op de markt en het jaar erop wellicht lucratiever telen. Tenminste, dat schrijf je in je projectplan.

Na een aantal maanden verzamel je de resultaten. Tot je teleurstelling blijkt dat veel boeren hun gratis mobieltje helemaal niet hebben gebruikt. Of tenminste, ze hebben hem wel gebruikt, maar het grootste deel van hun data ging op aan één ding: porno.

Voor het gemak laat je de porno weg uit het rapport. Je focust liever op die boeren die hun mobieltjes wél gebruikten om zich uit de armoede te werken.

Stel, je hebt dit project opgezet, fondsen geworven en de mobieltjes uitgedeeld. Maanden werk. Ga dan maar eens aan je donateurs uitleggen waar het geld uiteindelijk aan blijkt te zijn uitgegeven. Voor het gemak laat je de porno weg uit het...