Er is een nieuw type mens ontstaan: de agendahedonist. Hij leidt een uiterst gereglementeerd leven: drukke baan, volle agenda, strak schema. Wanneer de agendahedonist op vrijdagavond uit zijn plaat wil gaan om zijn dichtgetimmerde bestaan van wat lucht te voorzien, moet dat precies in de agenda passen. Hij komt niet los van zijn georganiseerde, rationele bestaan, zelfs niet als hij eruit wíl breken. Zijn vrije activiteit wordt op dezelfde manier benaderd als het doordeweekse, gereglementeerde arbeidsleven.
We hebben het arbeidsethos dusdanig verinnerlijkt dat we zelfs wanneer we daaruit willen ontsnappen blijven vasthouden aan de schema’s en planningen die bij dat ethos horen, en die ons leven juist zo dichtsnoeren.
‘Agendahedonisme’ betekent zoiets als ‘genieten op de klok’. Een agendahedonist is iemand die ook zijn vrije tijd planmatig organiseert, en dus doelmatig benadert om het maximale uit de dag te halen.
Hij benadert daarmee zijn vrije tijd als zijn werktijd,...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Het stukje toont voor al het verdienmodel van de profeet die brood eet: catchy boekje schrijven; publiciteit; ja(a)r (en)-lang interviews en lezingen: broodschrijvershedonisme zou ik zeggen……
Uw reactie toont, mijns inziens, vooral cynisme. Hoe kunt u de motieven van Tom Grosfeld kennen om zijn boek te schrijven? Naar mijn idee levert u totaal geen inhoudelijke bijdrage met ‘uw stukje’.