Toen in 2008 de bankencrisis losbarstte, zat Adam Kucharski (1986) dicht bij het vuur. Als stagiair bij een Londense investeringsbank zag de wiskundestudent hoe het vertrouwen in de financiële markten in rap tempo verdampte. Meteen viel hem de sociale component op: hardnekkige geruchten vertaalden zich al snel in harde cijfers op de balans van grote ondernemingen. Wanhopig probeerden deskundigen te voorspellen welke sectoren en bedrijven het risico liepen erin meegezogen te worden. ‘Voor sommige bedrijven werd het een selffulfilling prophecy – op het moment dat iedereen geloofde dat ze kopje onder zouden gaan, gebeurde dat.’