103 wordt ze volgende week, en wie het fotodocument in dit nummer leest en bekijkt, kan alleen maar bewondering hebben voor de wijze waarop fotografe Ata Kandó dat lange leven heeft geleefd. Ze kreeg de Yad Vashem-onderscheiding voor haar rol in het verzet tijdens de oorlogsjaren in haar geboorteland Hongarije, maakte baanbrekend werk en voedde grotendeels alleen haar drie kinderen op, met wie ze zonder een cent door Europa trok, in het volste vertrouwen dat ze wel ergens een lift of een maaltijd zouden versieren. Ook de dood ziet ze vol vertrouwen tegemoet, ‘als een kind dat nog geboren moet worden’.
Vertrouwen kenmerkt ook het bewogen leven van paralympisch roeier Alexander van Holk, onnavolgbaar beschreven door Sander Pleij. ‘President Roosevelt zat ook in een rolstoel, dus jij kunt altijd nog president van de Verenigde Staten worden,’ had zijn grootmoeder koelbloedig geconstateerd na het auto-ongeluk dat hem invalide maakte.
Iets minder vertrouwen kunnen we hebben in