In de commentaren op de langverwachte speech van Mark Rutte in het Europarlement eerder deze week, tuimelden de superlatieven over elkaar heen: de premier zou ‘zijn meest pro-Europese toespraak ooit’ hebben gehouden, hij zou zich eindelijk ‘bekeerd’ hebben tot de Europese gedachte, of zich juist hebben laten kennen als de ‘eurofiel’ die hij stiekem altijd al was. Zelf voedde Rutte de speculaties over zijn ‘bekering’ door te bekennen dat zijn persoonlijke opvattingen over het belang van Europa zich de laatste jaren hebben geëvolueerd: van het idee dat lidstaten vooral profiteren van de interne markt en de monetaire unie naar het besef hoe belangrijk Europa is voor het garanderen van de veiligheid, de stabiliteit en ‘the rule of law’.
Dat alles vanwege de verschuivende machtsverhoudingen in de wereld: door de migratiecrisis, de moeizame relatie met Rusland en de...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.