We keken samen op de bank naar de documentaire Mijn stad is mijn hart toen ons lievelingsrestaurant in beeld verscheen. In de documentaire keert regisseur Halil Özpamuk terug naar Rotterdam, de stad van zijn jeugd. Hij constateert dat inmiddels twee derde van alle jongeren hier wortels heeft in een ander land. En dat die Rotterdamse jongeren gelukkig niet meer bezig zijn met ‘integreren’; ze vormen nu zelf de voorhoede. Het was nu de beurt aan witte mensen om zich aan te passen. Rotterdam, de bakermat van het rechtse populisme, was opnieuw een gidsstad, ditmaal van de ‘superdiversiteit’.
Voorpublicatie
Hoe Rotterdam een metafoor werd voor een wereld waarin alles in hokjes wordt gestopt
Op 1 november verschijnt Rotterdam, waarin Arjen van Veelen na twintig jaar terugkeert naar zijn geboortestad. Hij ontdekt dat Rotterdam een metafoor is voor het hokjesdenken van nu. Een voorpublicatie. ‘Het verhaal van de veranderende stad leek me ingewikkelder dan ‘rijk wit’ versus ‘arm zwart’.’
