Mijn vrouw en ik zijn sinds woensdag 26 oktober weer terug in Kyiv. Dat de oorlog dichterbij is gekomen sinds ons vorige bezoek, ondervonden we nog diezelfde dag bij zonsondergang toen het licht in onze flat opeens uitviel. Gelukkig vonden we in een doe-het-zelfwinkel in de buurt wat we nodig hadden: een petroleumlamp met kerosine, een kampeergastoestelletje en veel kaarsen. Elektronisch betalen in de donkere winkel was niet mogelijk, maar ik had net voldoende Oekraïense grivnas op zak om cash te kunnen betalen. Zo beleefden we een knusse eerste avond met kaarslicht en zonder luchtalarm.

‘s Avonds maakte ik nog een ommetje door de donkere straten in de oude Petsjersk-woonwijk voordat de avondklok zou ingaan. Toen ik de Maria Primatsjenko-boulevard inslenterde, hoorde ik accordeongeluid. Tussen de twee wegdelen loopt een pad door een lommerrijke groenstrook naar beneden vanaf de Lesya Ukrainka-boulevard. Daar trof ik staand bij een van de zitbanken een jongeman moederziel alleen...