Een harde dreun. Het is iets na half vijf ‘s nachts op 24 februari 2022. Georgiy schrikt wakker, staat op en kijkt uit het raam van zijn appartement in Charkiv. Hij ziet niets, maar het is onmiskenbaar dat er in de verte bommen vallen – de oorlog is begonnen. De Russische dreiging was in de Oost-Oekraïense stad al jaren voelbaar. Binnen vijftien minuten grijpen Georgiy, zijn vriendin en dochter hun belangrijkste spullen bij elkaar en stappen ze in de auto. Waar sommige stadgenoten in de eerste dagen van de oorlog besluiten om te vechten, vertrekt Georgiy naar de grens en uiteindelijk naar Nederland. Zijn voornaamste drijfveer: angst om te sterven en zijn gezin achter te laten.