Filosoof Lisa Doeland (1982) heeft een zwak voor het unheimische, het monsterlijke en het spookachtige. In haar colleges op de Radboud Universiteit en de UvA zet ze studenten aan tot denken over kwesties als de apocalyps en het afval dat ons als spoken blijft achtervolgen, zoals het plastic in de oceaan en de microplastics in ons lichaam. ‘Ik probeer mijn studenten bijvoorbeeld bij te brengen dat het denken in termen van recycling gevaarlijk is, want dan heb je het gevoel dat er iets opgelost is en durf je nog meer te consumeren, waarmee je juist het systeem in stand houdt.’

De helft van haar studenten kan haar denken niet volgen en sommige zijn in shock nadat ze hen heeft laten kijken naar de documentaire How to Let Go of the World and Love All the Things Climate Can’t Change uit 2016, omdat er ‘tipping points’ in voorkomen die allang in het verleden liggen. Ze wil schuren. Ze wil af van het idee dat de toekomst te redden valt met groene groei, de energietransitie, een...