Filosoof Lisa Doeland (1982) heeft een zwak voor het unheimische, het monsterlijke en het spookachtige. In haar colleges op de Radboud Universiteit en de UvA zet ze studenten aan tot denken over kwesties als de apocalyps en het afval dat ons als spoken blijft achtervolgen, zoals het plastic in de oceaan en de microplastics in ons lichaam. ‘Ik probeer mijn studenten bijvoorbeeld bij te brengen dat het denken in termen van recycling gevaarlijk is, want dan heb je het gevoel dat er iets opgelost is en durf je nog meer te consumeren, waarmee je juist het systeem in stand houdt.’
De helft van haar studenten kan haar denken niet volgen en sommige zijn in shock nadat ze hen heeft laten kijken naar de documentaire How to Let Go of the World and Love All the Things Climate Can’t Change uit 2016, omdat er ‘tipping points’ in voorkomen die allang in het verleden liggen. Ze wil schuren. Ze wil af van het idee dat de toekomst te redden valt met groene groei, de energietransitie, een...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Stoppen met de idiotie is het aan banden leggen van het destructieve aanbod door tarifering en regelgeving. Lobbyen anders dan op een openbaar platform strafbaar stellen. Vereisten: wil en competentie
Heel hard de gevestigde economische orde terugduwen betekent een keiharde oorlog. Ben ik bereid mijn veilige luxe leventje daarvoor op te geven? Hell yeah!
Hear hear
\”Swami\” moet zijn \”Sami\”.
Eindelijk een positieve analyse; we gaan het helemaal niet redden omdat we dat helemaal niet willen en niet kunnen omdat we het kapitalisme niet vaarwel gaan zeggen. Een rustgevend artikel!
Denk er ook zo over. Goed stuk!
Een denkwijze naar mijn hart!