Het gesprek met Fretz vindt plaats in Almere-Haven, waar hij op zijn tiende vanuit Dordrecht naartoe verhuisde. Hier zat hij op Openbare Scholengemeenschap De Meergronden (destijds 1.700 leerlingen, nu ongeveer 1.300). Een echte jaren-zeventigschool, gestart door een paar ‘boomer hippies’. Iedereen zou er dezelfde kansen krijgen, mede dankzij de heterogene brugklassen: de eerste twee jaar zitten leerlingen van alle niveaus samen in de klas. Je Cito-score deed er niet toe, op De Meergronden kon je met een schone lei beginnen. Misschien kon je wél naar het vwo, of juist niet. Laat het maar zien.

‘Ik was zo’n typisch ondergeadviseerd kind,’ vertelt Fretz. ‘Ik had een prima Cito-toets gemaakt, mijn basisschool wilde dat ik een zogeheten i-test zou maken; misschien moest ik wel naar het i-vbo, voor speciale begeleiding. Alle antwoorden had ik goed.’

Hij vertelt het zonder wrok. Zijn vader was er destijds behoorlijk kwaad over en ging op school verhaal halen. Schoorvoetend...