Onlangs ontving ik een mail van Wieke de Keyzer uit Arnhem: ‘Ik ben een vrouw van 37 en leef al een jaar of zeven “solo”, dat wil zeggen: ik heb geen relatie en geen kinderen, maar ik woon in een appartement met vrienden en ik vind het fantastisch. Ik ben opgegroeid met het idee dat een partner vinden en daarna een gezinnetje stichten het hoogste ideaal is. Dat werd eigenlijk gewoon van mijn generatie verwacht en werd ons nog eens extra ingeprent door de films en series die we keken. Ik kan me nog goed herinneren dat ik rond mijn dertigste verjaardag door een tante van m’n moeder werd opgebeld – ik had toen nog een vriend – met de vraag wanneer ik mijn ouders eindelijk eens blij ging maken met kleinkinderen.
Onderzoek
Iedereen alleen: ‘Alleen leven zorgt voor uitdagingen die voor mensen met een partner niet te begrijpen zijn’
Sinds 1950 is het aantal mensen in Nederland dat alleen woont vertienvoudigd. Het komende jaar laat Vrij Nederland ervaringsdeskundigen en theoretici aan het woord over wat deze groeiende ‘singlisation’ voor invloed heeft op de inrichting van ons persoonlijke en gezamenlijk leven. Deel 1: de opkomst van de ENS (de Eenverdiener die Niet Samenwoont).