Het zijn ‘tijden van identiteitspolitiek’, zei Twan Huys begin dit jaar in Nieuwsuur. Ook het Sinterklaasjournaal is ‘middenin de identiteitspolitiek terecht gekomen’, schreef NRC in oktober. ‘Identiteitspolitiek kan funest uitwerken’, sprak minister Sigrid Kaag in september in haar Abel Herzberglezing – dat had ze gezien in het Midden-Oosten. En haar voorganger Bert Koenders zei in 2016 over Russische interventies dat Nederland zich in ‘het spel van de identiteitspolitiek’ aan bepaalde regels dient te houden.
Identiteitspolitiek hangt in de lucht als een nevel die we allemaal inademen, zo lijkt het. Maar wat is het eigenlijk? Die vraag is nog niet zo makkelijk te beantwoorden. Afgaand op bovenstaande voorbeelden heeft het iets te maken met het Zwarte Piet-debat, maar ook met conflicten in het Midden-Oosten en geopolitieke spelletjes.
