Analyse
Identiteit, boosheid, angst en hoop in Roemenië

In Roemenië is het afwachten of de regeringspartijen erin zullen slagen om de weinige successen van de laatste vier jaar uit te buiten, en of de extremistische partijen hun hoogtepunt hebben bereikt.


Beeld Rhonald Blommestijn

3 minuten leestijd

In Roemenië richt geen enkele partij zich op de complexe problemen waarmee het land momenteel kampt, zoals de steeds slechtere resultaten van het onderwijs- en gezondheidssysteem, de overname van staatsinstellingen door de twee regeringspartijen en de handels- en begrotingstekorten die Roemenië dwingen zich diep in de schulden te steken. In plaats daarvan wordt het publieke debat gekaapt door externe issues: landbouwbeleid opgelegd door Europa, de noodzaak om uit de oorlog in Oekraïne te blijven en zelfs het idee om uit de NAVO te stappen.

Naast woede en angst wordt deze Europese verkiezing gevoed door identiteitspolitiek. Europa heeft Roemenen lange tijd als tweederangsburgers behandeld. Niet alleen extremistische, maar ook mainstream partijen spelen nu in op het verlangen om een deel van de soevereiniteit terug te krijgen. Het is afwachten of de regeringspartijen erin zullen slagen om de weinige successen van de laatste vier jaar uit te buiten en of de extremistische partijen hun hoogtepunt hebben bereikt. De vraag is of de regerende coalitie een koers kan varen tussen de proteststem en de angststem en hoop kan bieden op het punt van de broodnodige hervormingen.

Adrian Mihălțianu coördineert PressOne.ro, een onafhankelijk, diepgaand journalistiek project dat kwesties in Roemenië en daar- buiten belicht.

Macht
Gerelateerd