De ministeries van Buitenlandse Zaken en Economische Zaken willen af van ‘Holland’. Die naam roept een beeld op van molens, kaas en tulpen, terwijl aan de woorden ‘open’, ‘inclusief’ en ‘vindingrijk’ gedacht moet worden als je het rood-wit-blauw ziet wapperen. Daarom wordt Nederland buiten de landsgrenzen ‘ge-rebrand’ als The Netherlands. Een land waar we trots op kunnen zijn.
Ergens vind ik het jammer. Bij Holland voel ik de warme, nostalgische deken van mijn jeugd in een klein, provinciaal dorp. Met schaatsen naar school als het gevroren had. Ganzenborden terwijl het buiten regent. Stroopwafels opwarmen door ze op een kop thee te leggen. En natuurlijk elke dag aardappels, vlees en groenten, al dan niet door elkaar geprakt als stamppot. Soms macaroni, uit te spreken als ‘makroni’.
Durf ik nog trots te zijn op een land waarin zoveel van mijn landgenoten lijnrecht tegenover mij lijken te staan?
Nederland voor Nederlanders
Maar tijden veranderen: ik heb...
