Het is soms nauwelijks te verdragen. Verschrikkelijk om te zien hoe wetenschap in twijfel wordt getrokken. Verschrikkelijk om inclusiviteit ingewisseld te zien worden voor willekeur, seksisme, machismo, nihilisme. Verschrikkelijk om mee te maken hoe de rechtsstaat wordt uitgehold. Verschrikkelijk om te zien hoe in Gaza een genocide zonder harde tegenstand kan worden uitgevoerd. Verschrikkelijk om te zien hoe machtswellust zegeviert.
En ondertussen wordt het resterende duurzaamheidsbeleid systematisch afgebroken, alsof het nooit serieus was bedoeld.
Als ik het nieuws volg, voel ik me ook regelmatig machteloos. Hoe vaak kun je blijven uitleggen wat er misgaat? Hoe vaak moet je blijven herhalen wat er anders kan?
Als een hamster in een tredmolen: je loopt je benen uit je lijf, maar je komt geen stap verder. De absurditeit van het moment is zo allesomvattend en de snelheid waarmee het zich ontwikkelt zo groot, dat een weloverwogen reactie telkens te laat komt.