‘Daar staat-ie.’ Steven Hulshoff wijst naar de boekenkast op zijn werkkamer aan de Technische Universiteit Delft. Vanaf zijn bureaustoel kijkt de docent en onderzoeker er recht tegenaan. Boven op de kast, links op de hoek, staat het ding waarvan Hulshoff het halfuur daarvoor het ontwikkelingsproces in detail heeft beschreven. Witter dan wit, neus in de richting van de deur, alsof het elk moment de motoren kan ontsteken en wegvliegen.