Een foutje, dacht Dulce Gonçalves-Tavares toen ze in 2009 de brief las. Daarin stond het duizelingwekkende bedrag van 125 duizend euro. De fiscus had zich vast een paar nulletjes vergist, vermoedde ze in eerste instantie, en bedoelde dat ze 125 euro moest terugbetalen. Maar het was geen foutje.
Vanaf dat moment stortte het leven van de alleenstaande moeder van drie kinderen in. ‘Ik was een vrouw die altijd een glimlach op haar gezicht had en een hardwerkende moeder, totdat die glimlach van mijn gezicht werd afgenomen met een brief van de Belastingdienst.’ Er werd beslag gelegd op haar loon en ze moest rond zien te komen van 250 euro per maand. Daarvan moest ze haar huur, gas, stroom en eten betalen. ‘Er kwamen alleen maar schulden bij.’
In de brief stond niet waarom ze zoveel geld moest terugbetalen. De reden kreeg ze jarenlang niet te horen. Ze belde naar de Belastingdienst en kreeg steeds weer andere mensen aan de telefoon die haar vooral wilden afwimpelen. ‘Ze waren...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Het is m.i. belangrijk om ambtenaren bij wanprestaties juridisch te vervolgen en periodiek op hun functioneren te evalueren. De klassieke Atheners deden daar al zeer goede ervaringen mee op.
Vaak is professionele hulp bij regelingen en formulieren nodig om fouten te voorkomen of op te lossen. Uitvoeringsinstanties krijgen die taak. Het is een bestaansvoorwaarde. Zonder dat geen sancties.