‘WIJ KUNNEN NIET BERUSTEN IN AGRESSIE’

Vaak gingen de gedachten terug naar de staking van februari 1941. Wij begrepen weer de Hongaren, die zonder wapens tanks te lijf gingen. Hoe bar moet de onderdrukking de laatste jaren zijn geweest als mannen alles vergeten wat hun dierbaar is, hun gezin en hun liefde voor het leven. Zo was het in Nederland in die verre dagen, zo was het nu in Hongarije. En als er deze week een vrijwilligerslegioen was opgericht, zouden vele duizenden zich zonder aarzelen hebben gemeld. En ongetwijfeld zullen honderdduizenden, misschien miljoenen worden verzameld voor de vluchtelingen, giften van mensen, die vaak bitter klagen over hoge belastingen. Duizenden deuren zullen opengaan voor de kinderen, die door hun ouders over de Oostenrijkse grens zijn gebracht.

Maar toch!

‘Wij kunnen en willen niet berusten in gewapende agressie, onverschillig wie de aanvaller is, onverschillig wie het slachtoffer. Wij kunnen niet toestaan dat er een wet is voor de...