Wij herinneren ons een tijd waarin je met klinkende munt betaalde. Wie voor een dubbeltje geboren werd, zou nooit een kwartje worden, maar goed, als je naar de markt ging, bleek je gulden altijd weer een daalder waard. Behalve dan bij die gast met zijn rotte fruit, die je toch al voor geen cent vertrouwde. Met de invoering van de euro werd niet alleen alles twee keer zo duur, maar konden ook gezellige woorden als ‘duppie’, ‘knaak’ en ‘meier’ in het vaderlandse taalmuseum worden bijgezet.
Dat er voor de euro nooit vergelijkbare koosnaampjes zijn bedacht, zegt waarschijnlijk veel over onze afkeer van die munt. Of namen we niet eens de moeite, omdat we ons al aan het voorbereiden waren op een nieuwe variant van onze poen – eentje waar je op de Albert Cuyp-markt bitter weinig mee kon? Zo ontstond er bijvoorbeeld een levendige handel in emissierechten – eigenlijk een...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.