Gelukkig voor u was het dit weekend zo koud dat u binnen bent gebleven, en had u alle tijd om bij de kachel uw mening over Yunus bij te polijsten en om ondanks de hulp van een dikke stapel economiebijlagen nog altijd niets te begrijpen van de kwestie-Cyprus, behalve dan dat Jeroen Dijssel­bloem nodig met een beker warme melk onder de wol moet worden gestopt.
Maar binnen zat u, en dat was maar goed ook. Want zaterdagmiddag trok door onze hoofdstad een gevaarlijke roversbende, waarvan – je mag het natuurlijk niet zeggen – het merendeel zijn wiegje niet binnen onze landsgrenzen had staan. Het schorriemorrie, dat ook nog een kerk bleek te hebben gekraakt, verzamelde zich op het Museumplein, waar ze schreeuwden en op trommels sloegen dat het een aard had. Op hoge toon verkondigde dit ongure gezelschap, dat zichzelf ‘De Vluchtelingen’ noemt, dat geen van hen ‘op straat of in de cel’ hoort te leven. Een en ander voltrok zich onder toezicht van de politie, die een ouderwets oogje dichtkneep.
Goed, we moeten eerlijk toegeven dat die vluchtelingen op ons niet echt een gevaarlijke indruk maakten, en mogelijk stonden ze daar nog met een reden ook, maar wij zijn natuurlijk Fred Teeven niet. De crimefighter numero uno, tevens bestrijder van het asielrecidivisme waaronder ons land al jaren gebukt gaat, zag zich door de bezuinigingen genoodzaakt een plan dat hij in 2009 nog ‘te treurig voor woorden’ noemde, alsnog een topplan te vinden: een flink percentage van onze criminelen zal vanaf volgend jaar met een elekt­ronische enkelband thuis op de bank zitten.
‘Met een krat bier!’ schamperde Teeven vier jaar geleden nog.
Maar hoewel hij nu bezwoer dat de elektronische detentie ‘met strenge voorwaarden’ gepaard zal gaan, moest hij erkennen dat de enkelbanden vooralsnog niet met een Bavaria-alarm uitgerust zijn en het dus niet uitgesloten is dat Sluwe Gerrit voortaan elke avond een traytje wegtikt met de woorden: ‘Daar ga je, Fredje!’
Maar Teeven weet wel waar de echte prioriteiten liggen. Tenslotte is hij van de partij die de verkiezingen inging met de slogan: ‘Meer straf en minder begrip voor criminelen.’ En dus, leuk is anders, worden er weliswaar zevenentwintig gevangenissen gesloten, maar belanden de zwaarste gevallen gewoon achter slot en grendel. U weet wel: moordenaars, verkrachters en, eeeh, mensen zonder verblijfsvergunning. Van die types dus die afgelopen zaterdag nog met hun spandoeken over straat liepen.
Want het gevangeniswezen mag dan een gevoelige klap hebben opgelopen, goddank heeft Teeven met steun van de PvdA besloten onze detentiecentra voor illegale vreemdelingen wél op eentje na open te houden. Die zijn tenslotte bitterhard nodig om gelukszoekers op te sluiten zodat we ze subiet terug naar huis kunnen sturen, ook al weten we dat ze niet naar huis kunnen, en ze dus na een tijdje weer op straat moeten worden gegooid met de mededeling dat het strafbaar is om op straat te leven, zodat we ze zodra we daar zin in hebben weer op kunnen sluiten om ze subiet terug naar huis&#8230; Er zijn er die beweren dat dit systeem efficiënter had gekund, maar dat is natuurlijk niks dan linkse lasterpraat.
De vraag is wel of we die illegalengevangenissen nog kunnen betalen als na Cy­prus straks ook Malta en het Isle of Man uit de penarie gehaald moeten worden met onze belastingcenten. Wij vertrouwen hoe dan ook op Teeven, en het zou ons verbazen als hij nog niet studeert op de mogelijkheid om heel Afrika aan de elektronische enkelband te leggen. Preventief. Met een alarm dat afgaat zodra die uitvreters één voet in hun wrakke bootjes proberen te zetten.
En ach, je zou misschien kunnen beweren dat Teeven zich beter kan bekommeren om al die slachtoffers van misdrijven die straks op straat weer tegen hun kwelgeesten aanlopen, in plaats van zoveel tijd en geld te steken in het dwarszitten van illegalen. Maar ja, wet is nu eenmaal wet. En Fred is nu eenmaal Fred.

Robert van de Griend

Gerelateerd