In 1877 reflecteerde de Britse minister-president Lord Salisbury op het instabiele Ottomaanse Rijk aan de oostflank en waarschuwde dat ‘de meest gemaakte fout in de politiek het vastklampen aan de karkassen van dood beleid is’. Salisbury ergerde zich aan het feit dat de Britse elite niet onder ogen wilde zien dat de tijden waren veranderd. Ze bleven trouw aan beleid en instituties uit een ander tijdperk. Het vastklampen aan deze historische illusie bracht het Britse Rijk schade toe.

Deze analogie is volgens enkele politicologen – onder wie de Amerikaanse Stephen Meyer – niets nieuws: ‘Westerse beleidsmakers hebben wel vaker de neiging gehad om in hun oordeelsvorming te leunen op werkelijkheden, beleid en instituties die door de tijd al zijn ingehaald’. Volgens Meyer wordt dit nergens zo duidelijk als in de pogingen van bijvoorbeeld de NAVO – ooit opgericht als collectieve militaire verzekering tegen Russische nucleaire dreiging – om ook na de Val van de Muur nog...