In de val gelopen, Carel Peeters
Het blijft wringen dat Willem du Gardijn zijn roman Het koor van de 300 moordenaressen situeert in het voormalige Oost-Duitsland. Dat communistische land is achter de horizon verdwenen. Ervoor in de plaats is het deel van Duitsland gekomen dat massaal extreem-rechts stemt. Nu in een roman nog terugkeren naar de tijd van de Stasi, het afluisteren, het verklikken, het volgen van het doen en laten van gewone mensen en daarvan vette dossiers bijhouden, is zonde van de tijd. Het beste is de mensen en het leven in de roman als exemplarisch te zien voor een autocratische staat: zo gaat het daar aan toe. Maar aan zulke dystopische romans hebben we tegenwoordig geen gebrek. We hebben weleens eerder gelezen dat mensen voor de geringste overtreding van regels worden opgepakt, in elkaar geslagen en opgesloten. En dat de openbare voorzieningen in zulke landen kraken en piepen, dat alles er half stuk is.
