Ik herinner me het moment dat ik kennismaakte met Ash Sarkar. Op 12 juni 2018 verschijnt ze in een panel in de populaire Britse ochtendshow Goodmorning Britain, bekend vanwege de beruchte conservatieve presentator Piers Morgan. Ze is als linkse journalist en campagnevoerder van de Stop Trump Coalitie uitgenodigd om het bezoek van Trump aan het Verenigd Koninkrijk en de demonstraties die daarop volgden te duiden en te debatteren met pro-Trump journalist Andre Walker.

Sarkar is de enige vrouw van kleur aan tafel. Haar witte wikkeltop steekt af tegen de in pak gestoken mannen en de vrouwen in nette jurken. In haar neus blinkt een gouden knopje. Ze spreekt veel met haar handen, waardoor haar lange felgele nepnagels nog meer opvallen. Ik herken die nagels als onderdeel van de culturele expressie van veel meisjes en vrouwen van kleur uit de arbeidersklasse. Het is een verademing om een dergelijke uiting, die vaak als lowbrow of ghetto wordt gestereotypeerd, in een ‘serieus’...