‘Goedemorgen, daar ben ik dan. Ik had liever nog twee jaar gewacht, maar omstandigheden dwongen de krant mij deze ereplaats nu al aan te bieden.’

De opening van Martin Brils allereerste column op de voorpagina van de Volks­krant, op 6 april 2009, is direct raak. Ein­de­lijk staat de columnist op ‘de één’, de voorpagina. Bij zijn overstap naar de Volkskrant, acht jaar eerder, heeft hoofdredacteur Pieter Broertjes hem die plek beloofd. Ooit zullen zijn stukjes daar staan, als CaMu (het amalgaam van Remco Campert en Jan Mulder) van de voorpagina is verdwenen. De tijd is er eigenlijk nog niet rijp voor, op die zesde april 2009. Maar Bril is ongeneeslijk ziek. De kanker in zijn slokdarm heeft het bijna van hem gewonnen. Het is ‘nu op de voorpagina’ of ‘nooit meer op de voorpagina’.

De Volkskrant-lezer heeft de weken daarvoor op de voet kunnen volgen hoe de columnist langzaam maar zeker zijn strijd tegen kanker begint te verliezen. Toch is zijn overlijden, op 22...