Als het waar is dat Silvio Berlusconi een ramp is geweest voor Italië, wat zegt dat dan over de Nederlanders die hem eind jaren tachtig, begin jaren negentig vooruithielpen? Misschien was de ramp zonder Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard wel aan de medeoprichter van de EU voorbijgegaan. Raar idee.
Toen Gullit in 1987 voor het door hemzelf als ‘belachelijk’ geafficheerde bedrag van zeventien miljoen gulden van PSV naar AC Milan ging, was Berlusconi natuurlijk al geen kleine jongen meer. Nog niet de op drie na rijkste man van Italië, zoals twintig jaar later, maar wel iemand die van zich deed spreken als de exploitant van commerciële televisie die het opnam tegen het bolwerk van publieke zenders. Met zijn gladde haar stond Berlusconi model voor de eighties: vlot gebekt, brutaal en vol initiatief. Op een erotiserende manier rijk, een selfmade man die afrekende met de...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.