<div class="lead">&#8216;Het prettige van ouder worden vind ik juist dat je een heleboel dingen vergeet.&#8217;</div>
<div class="wpg-element paragraph">
Waar heeft u te weinig tijd voor? &#8216;Om rustig een boek te lezen, dat ik heb ik al in tijden niet gedaan. Het is op het moment allemaal een beetje chaotisch, ik ben net verhuisd. Ik heb duizenden boeken weg moeten doen: niemand wilde ze hebben en ik ben te oud om ermee te gaan lopen leuren.&#8217;
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
&#8216;Die verhuizing heeft er erg ingehakt. Mensen zeggen ook tegen me: &#8220;Ja, maar een verhuizing is ontzettend stressvol.&#8221; Dat wist ik helemaal niet, ik had me er ook helemaal niet op voorbereid. Ik dacht: ja god, het is gewoon een kwestie van de stoelen van daar naar hier brengen. Maar zo werkt het kennelijk niet en dat is me erg rauw op m&#8217;n dak gevallen.&#8217;
Komt die stress ook omdat u uw hele leven weer door uw handen moest laten gaan? &#8216;Ja, al die herinneringen: verschrikkelijk. Dat vind ik juist het prettige van ouder worden, dat je een heleboel dingen vergeet. Maar dat zit er niet in met zo&#8217;n verhuizing, dan krijg je alles weer op je brood.&#8217;
Wat voor soort kind was u? &#8216;Een opgewonden standje, geloof ik. Brutaal. Lastig. Druk. Ik werd ook altijd van school gestuurd. De eerste twee jaar zat ik op het Montessori Lyceum, daar ben ik na twee jaar van afgegooid omdat ik beschuldigd werd van iets wat ik niet had gedaan &#8211; ik was gauw verontwaardigd als er iets onrechtvaardigs gebeurde. Daarna ging ik naar het Spinoza Lyceum en daar moest ik weer in de eerste klas beginnen. Dat was niet handig en niet prettig, want ik zat tussen allemaal jongere kinderen. In gymnasium vier bleef ik voor de tweede keer zitten en moest ik van school af. Daarna ben ik naar de Toneelschool gegaan en daar ben ik na drie maanden verwijderd wegens gebrek aan talent. En gebrek aan fantasie &#8211; dat vond ik nog het ergste.&#8217;
Hadden uw ouders genoeg tijd voor u? &#8216;Dat zou ik niet weten. Het was oorlog, we speelden tot acht uur op straat, daarna was het spertijd. Ik denk dat het toen niet erg gewoon was dat ouders zich met hun kinderen bemoeiden. Mijn ouders zaten in de hulp aan onderduikers, en mijn vader bracht de lonen rond van de Februaristakers. Maar ik heb niet het gevoel dat ze te weinig tijd met me doorbrachten.&#8217;
Spraken uw ouders met u over uw schoolproblemen? &#8216;Ja, ik geloof het wel. Maar het hielp niet. Er werd nooit echt gepraat. Zo was dat in die tijd. Mijn vader zei überhaupt nooit een woord. Ik denk ook niet dat mijn ouders het beste huwelijk van de wereld hadden. De oorlog speelde natuurlijk overal erg doorheen, ook toen-ie al was afgelopen. Op mijn zeventiende was ik al van huis weg.&#8217;
Wat was uw beste tijd? &#8216;Kinderen krijgen is heel leuk &#8211; ik heb er drie en had er best nog meer willen hebben. Maar ja, daar zijn er twee voor nodig.&#8217;
Welke tijd met uw kinderen vond u het leukst? &#8216;Dat vind ik allemaal zo&#8217;n flauwekul, ik vind alles leuk. Baby&#8217;s zijn enig, daar kun je mee doen wat je wilt. Kleuters zijn leuk, want die worden dan eigenwijs. De lagereschoolleeftijd is ook leuk, en pubers zijn om dood te trappen, maar toch leuk.&#8217;
Hebben uw kinderen genoeg tijd voor u? &#8216;Er woont er eentje in Okinawa, eentje is binnenvaartschipper en er is er een die in Amsterdam woont, maar die werkt heel hard. Ik bedoel: we zien elkaar niet zo vreselijk vaak op het moment. Ik ben net tweeënhalve week in Okinawa geweest omdat ik het wel erg vond dat ik mijn zoon al drie jaar niet had gezien.&#8217;
Wat vindt u zonde van uw tijd? &#8216;Tekst leren. Dat vind ik vreselijk, dat is gewoon dom stampen. En als je ouder wordt, komt het je ook niet meer aanvliegen. Koken, dat vind ik wel leuk, daar ben ik ook goed in. Maar nu heb ik een klein keukentje, dat moet ik nog laten aanpassen. Ik hou van uitgebreid koken: eerst in alle boeken kijken en dan bedenken wat je gaat maken. Ik heb geen voorkeur voor een bepaalde keuken, al is een paté maken natuurlijk heerlijk om te doen. Maar dan moet je wel veel gasten hebben, anders moet je het in de vriezer stoppen en dat is niks.&#8217;
Met wie zou u meer tijd willen doorbrengen? &#8216;Met mijn vrienden. Maar iedereen heeft het druk, hoor, op het moment. Je kunt alleen maar een beetje moeizaam een telefoontje plegen: hoe gaat het met jou, heb jij het ook zo druk? Ik heb al heel lang bijna niemand gesproken omdat ik zo met die verhuizing bezig was, dus dat moet ik nu weer zien in te halen. Ik vind het wel opvallend dat je het gevoel krijgt dat mensen helemaal niet meer aan je denken als je ze lang niet hebt gezien.&#8217;
Nelly Frijda is nu te zien in de musical &#8216;Yab Yum &#8211; Het circus van de nacht&#8217;, vanaf 24 augustus in Carré.
</div>

Gerelateerd