Peter Blok (51)
Wat is voor u vrije tijd?
&#8216;Vrije tijd bestaat uit de uren dat er niemand op mij zit te wachten en ik kan doen wat ik wil. Mijn werk bestaat eruit dat ik mij voeg naar iets bestaands. Als er een toneelstuk wordt gemaakt, is een regisseur daar al langer mee bezig. Ik sta in dienst van dat stuk. Het maakt verschil of je een routineklus moet doen, of &#8211; zoals in mijn geval &#8211; bij een regisseur moet laten zien wat je kunt. Dat geeft altijd een beetje druk. Daar wen je aan en dat is vaak ook heel leuk, maar daardoor voel ik het verschil tussen een dag met een opdracht en een dag zonder heel goed.&#8217;
Wat was uw beste tijd?
&#8216;Daar zit ik nu in. Ik heb, nadat mijn kinderen het huis uit zijn gegaan, zo veel tijd gekregen, dat is een overweldigende ervaring. Tegelijkertijd heb ik veel leuk werk aangeboden gekregen: de televisieserie In therapie, het stuk Augustus: Oklahoma &#8211; ik voelde me op handen gedragen en enorm gewild. Mijn leven draaide een kwartslag: in praktische zin, maar ook doordat mijn gevoel totaal veranderde &#8211; ik hoefde niet meer te zorgen. Ik kwam op een vanzelfsprekende manier in het midden van mijn leven terecht en daar kreeg ik veel energie van.&#8217;
Hebt u ook slechte tijden gekend?
&#8216;Wat er met mij gebeurde, heeft er ook voor gezorgd dat Maria (Goos, CB) en ik in een verwarrende periode terechtkwamen. Maria zat ineens met een heel andere man in huis, terwijl ze helemaal geen behoefte had aan een andere man &#8211; ze wilde haar eigen man. En zij miste onze kinderen enorm. Dat veroorzaakte een kloof: Jezus, wat gebeurt er nou dan toch? Hoe gaan we dit oplossen en is dit wel op te lossen? Dat is zwaar geweest, daar zijn we maanden mee bezig geweest. Gelukkig is het nu allemaal oké.&#8217;
Wat zou u doen met een zee van tijd?
&#8216;Ik ben er niet goed in om zonder schuldgevoel op de bank te gaan zitten en te denken: goh, wat zal ik eens gaan doen? Ik ben altijd streng voor mezelf geweest, ook in wat ik vind dat ik moet kunnen &#8211; al ben ik inmiddels wel vergevingsgezinder geworden. Maar voor reflectie heb je tijd nodig. Om te kunnen denken: wat ik nu doe, wil ik dat wel of doe ik dat eigenlijk voor iemand anders? Aan de andere kant: is het zo erg dat je soms dingen doet voor iemand anders? Als je iets voor iemand doet, maak je ook verbinding. Je hoeft niet slaafs te zijn, maar wel betrokken.&#8217;

Gerelateerd