Elke keer dat ik naar een tijdelijke plek verhuisde met slechts een koffer vol lievelingsboeken en -onderbroeken, en het moment aanbrak dat al mijn andere spullen uit de opslag kwamen, dacht ik: laat maar. Houd maar, die troep en ballast, de blauwdruk van een mensenleven. Maar elke keer weer was ik te labbekakkerig om het allemaal uit te zoeken en leefde verder als slaaf van mijn verleden.
Hoe meer een bedrijf van jou weet, hoe makkelijker je te manipuleren bent
Dag en nacht oogsten een handjevol tech-giganten onze persoonlijke data. Waar je woont, waar je geld aan uitgeeft, waar je bang voor bent, zelfs je geheimen zijn niet veilig. Tijd voor een belangrijk debat over de opslag van onze hersenspinsels, vindt Roxane van Iperen. ‘Anders wordt een blauwdruk van ieders toekomst op afstand bepaald.’
