Deze column is ook te beluisteren

Sinds de invasie van Oekraïne door Rusland vraag ik me van alles af, maar één ding blijft lussen draaien in mijn hoofd. Wat is het met voorheen luidruchtige anti-imperialisten dat ze nu opeens realpolitik bedrijven? Na jaren van terechte opwinding over sociaal onrecht dat gedijt op oude en nieuwe systemen van onderdrukking en ontmenselijking, heerst er bij sommige kopstukken van dat verzet een merkwaardige gelatenheid wanneer het over Oekraïne gaat.

Neem Lula da Silva, held van de arbeidersklasse en razend populaire oud-president van Brazilië, die het bij de komende verkiezingen opneemt tegen president Bolsonaro in de hoop een einde te maken aan diens ‘tijdperk van tirannie, vernietiging en haat’ – een omschrijving die niet overdreven is.

In een interview met Time Magazine stelde Lula dat de Oekraïense president Zelensky net zo verantwoordelijk is voor de oorlog en elk conflict zou moeten vermijden. Volgens dezelfde redenering kun je...