<div class="lead">De mooiste papieren ‘planners’ voor 2014. En niet-plannen doe je ook op papier</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Er kunnen tegenwoordig nog zoveel efficiënte digitale agenda’s zijn, er gaat niets boven je plannen voor de toekomst noteren op papier. </p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Een agenda moet een betekenisvolle orde aanbrengen in een chaos van mogelijkheden. Er zijn stevige pennestreken nodig om het amorfe fenomeen van het leven in vorm te slaan, de grillige willekeur ervan te temmen met lijstjes, afspraken, prioriteiten.</p>
<p>De mooiste papieren ‘planners’ voor 2014 zijn te vinden bij Likestationery, de webwinkel in papier van grafisch ontwerper Sanne Dirkzwager. Terwijl de verkoop van bekende merken als Succes de laatste jaren flinke klappen heeft gekregen door digitale programma’s als Outlook, komen er steeds meer nieuwe, kleine agendamerken op de markt. Heel mooi, mannelijk, zijn de grijze agenda’s van Iconic, een papiermerk uit Zuid-Korea, efficiënt ingedeeld, met op de voorkant in goed Koreaans: ‘Un jour de reve’, en daaronder, nog kleiner: ‘Je vous souhaite du bonjour pour toujours’ (ik wens u geluk voor altijd). Dirkzwager heeft er zelf een kleinere, lichtroze damesvariant van, waarin ze gaat schrijven, zegt ze, met een pastelkleurige pen van hetzelfde merk waar ‘Seize the day’ op staat. Voor mannen is er ook Journal, een in antraciet linnen gebonden zakagendaatje dat handige pagina’s met maandoverzichten heeft. Nieuw dit jaar zijn de ‘desk planners’, de liggende kalenders met notitieruimte voor op het bureau. Het succesvolle Deense merk Hay heeft een leuke laten ontwerpen door All the way to Paris, een ontwerpbureau uit Kopenhagen. </p>
<p>Mijn persoonlijke favoriet is ‘Le manager’ van het Franse bedrijfje Papier Tigre. Formaat placemat, met voor elke week een blad: ‘pour remplacer votre secrétaire’ staat er vrolijk op (om je secretaresse te kunnen lozen). Er staan allerlei subversieve boodschappen op als ‘Drink alles, behalve water’ en ‘Ga weer roken’, die het slaafse volgen van een To do-lijst een beetje belachelijk maken. </p>
</p></div>
<div class="wpg-element streamer">
<blockquote>
<p>Ook niet-plannen doe je kennelijk op papier</p>
</blockquote>
</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Dirkzwagers webzaak liep zo goed dat ze nu ook een echte winkel heeft, in de Amsterdamse Prinsenstraat. Je zou het niet zeggen als je naar de grimmige reorganisatie in de uitgeversbranche kijkt, maar papier is ‘in’. Het tijdschrift <i>Flow</i> komt deze winter met een speciaal ‘book for paper lovers’, net als Uitgeverij Snor. Hun Papierboek, ontworpen door Studio Boot, bevat tientallen prachtig vormgegeven vellen. Scheur ze in stukjes en beplak onderweg alles wat lelijk is. Een soort <i>guerrilla gardening</i>, maar dan met papier.</p>
<p>Een Britse geleerde beweert op zijn blog The Renaissance Mathematicus dat de zakagenda begon in 1470 toen er in Nürnberg aan boekjes met dagstanden van sterren en planeten lege bladzijden werden toegevoegd om iets extra’s te noteren. Daarom zouden tot op de dag van vandaag zelfs in de gewoonste kantooragenda nog de maanstanden staan. In 1932 bracht het Nederlandse tijdschrift <i>Succes</i> een agenda uit voor de zakelijke afspraken van de medewerkers in het midden- en kleinbedrijf. Ruim een halve eeuw later, in het tijdperk van emancipatie, vrede en welvaart, werd de agenda een instrument voor persoonlijke ontwikkeling. Van de time-management-goeroes en personal-efficiency- <br />trainers moesten we zelfs vrije tijd agenderen op basis van onze ‘kernwaarden’ en ‘levensmissies’. Tot alle mensen zo neurotisch waren geworden dat ze niet meer wisten wat ze met een paar vrije minuten aan moesten. Daarom is er nu weer een tegenbeweging die de overspannen planningscultuur hekelt. Er is een hunkering ontstaan naar meer vrijheid, naar het leven dat je leeft als je niet aan het plannen bent. De praktische uiting daarvan is <i>The non-planner datebook</i> (Spectrum) van Keri Smith, dat slechts aanmoedigt om dingen aan draadjes te hangen of fluitend een ommetje te maken. Ook niet-plannen doe je kennelijk op papier. </p>
<p>De biograaf van Norman Mailer zei laatst in een artikel in <i>The Guardian</i> over de schrijver: ‘For him the best experiences were unforeseen, experiences that hit you like a brick tossed over a fence.’ Noteer dat op ‘Le manager’ van Papier Tigre, onder ‘missions’. Elke week opnieuw.</p>
</p></div>


Gerelateerd