<div class="lead">
<p>Kinderen van hoofdstedelijke beroepscriminelen koketteren graag met de naam van paps. Dat is de eerste stap op weg naar een buitenwettelijke carrière.</p>
</div>
<p>Het liefje van een grote crimineel moest onlangs getuigen. Ter voorbereiding op de zitting haalde ik haar naam door ons archief en stuitte daarbij op een vermelding van hun gezamenlijke dochter. Een Google-zoekopdracht verder bleek dat het meisje op haar Facebookpagina een schare uitbundige vrienden en vriendinnen deelde. Daartussen zaten nazaten van gekende wapen- en drugshandelaars, van veroordeelde afpersers en van vermoorde krachtpatsers. Het was een web bestaand uit zonen en dochters van Amsterdamse beroepscriminelen (ABC’ers), gelardeerd met het kroost van Bekende Nederlanders, vastgoedmiljonairs en profvoetballers – en combinaties daarvan.</p>
<p>Voor de gemiddelde crimewatcher is het geen verrassing. ABC’ers socializen graag. Ze bezoeken elkaars verjaardagspartijtjes, gaan naar babyshowers en begrafenissen, ze reizen samen af naar de Spaanse Costa’s of de Golf van Thailand. In de rechtszaal komen die dwarsverbanden zelden ter sprake, omdat het veelal niet relevant is voor de bewijsvoering in een strafzaak. Maar in justitiedossiers stuit je regelmatig op familiekiekjes en gezellige telefoontaps over gezamenlijke uitjes met vrouw en kinderen.</p>
<p>Het <a href="http://(http://www.volkskrant.nl/binnenland/zoon-van-crimineel-gaat-bijna-altijd-vader-achterna~a4251227/)" target="_blank">gisteren </a>bekend geworden onderzoek van de Vrije Universiteit naar ‘intergenerationele criminaliteit’ lijkt dat beeld te bevestigen: georganiseerde misdaad is <em>a family affair</em>. Sterker nog, in haar scriptie toont criminologe <a href="http://(https://www.linkedin.com/in/meintje-van-dijk-2a128287)" target="_blank">Meintje van Dijk</a> aan dat zonen van Amsterdamse beroepscriminelen in negentig procent van de gevallen in pappa’s voetsporen treden. In vier gevallen (van de 23) waren de zonen zelf al doorgegroeid tot ABC’er. Het zijn de koele cijfers bij een al veel langer bestaande beeld. Zeker binnen de traditionele Amsterdamse penoze hoef je niet diep te graven. Dan kom je bijvoorbeeld uit bij de familie O. uit de Jordaan, die warme banden onderhield met de gezinnen van de Heineken-ontvoerders. Een telg uit dat geslacht van  paardenhandelaren speelt tot op de dag vandaag een leidinggevende rol in de Amsterdamse onderwereld.</p>
<p>Een ander sprekend voorbeeld is het gezin van drugshandelaar Greg R.. Hij is de verwekker van wat je gerust ‘de Nederlandse Daltons’ mag noemen: zonen Jesse, Reggy en Andy spelen hoofd- en bijrollen in meerdere Amsterdamse drugs-, wapen- en moordonderzoeken. Jesse staat momenteel terecht in het grote liquidatieproces, waarbij zijn vader vanaf de publieke tribune bij tijd en wijle steun betuigt. Zo zijn er meer in de dossiers van wat ‘de Hollandse netwerken’ heet. Soms zijn vader en zoon lastig uit elkaar te houden, omdat ze dezelfde voornaam hebben (Gijs van D., Arjan K.). Slechts de toevoeging ‘sr.’ of ‘jr.’ voorkomt verwarring.</p>
<h5>De Amsterdamse apenrots</h5>
<p>Het is niet voor het eerst dat wetenschappers kijken naar de relatie tussen generaties. In 2006 <a href="http://www.rug.nl/research/portal/files/14486804/13-RaktM-ZoVader-2006.pdf" target="_blank">onderzochten </a>medewerkers van de Nijmeegse Radboud Universiteit 900 criminele vaders en hun kinderen, afgezet tegen een even grote controlegroep. Bij vaders zonder kerfstok kwam tien procent van de kinderen met de politie in aanraking. Hoe bonter de verwekkers het maken, hoe hoger het percentage nageslacht dat de fout in gaat. Bij vaders die meer dan 15 delicten op hun naam hebben staan, heeft dertig procent van de kinderen een strafblad.</p>
<p>Dat bevestigt het beeld van ‘zo vader, zo zoon’. De onderzoeken zijn niet vergelijkbaar, maar wat opvalt is dat het Amsterdamse percentage zo ongelooflijk hoog is. Ik ben benieuwd wat onderzoek naar Utrechtse, Arnhemse of Maastrichtse beroepscriminelen zou opleveren. Het ontbreken van een opvoedkundig kader (geweld, scheidingen, drugs) is ongetwijfeld overal debet aan de foute keuzes van de volgende generatie. Maar daarnaast lijken de boevenkinderen van de hoofdstad meer dan elders te vallen voor de valse glamour van pappa’s carrière.</p>
<p>Amsterdam is nog steeds de criminele apenrots van Nederland, nergens anders zijn de alfamannetjes van de onderwereld zo zichtbaar. En dat straalt ook af op hun kroost – met alle (fatale) gevolgen van dien.</p>


Gerelateerd