Hij voelt zich persoonlijk geraakt door de terreurdaden in Frankrijk, maar hij wil blijven nadenken als socioloog. Michel Wieviorka over de Fransen, terroristen en immigranten. ‘De moordenaars zijn een product van onze maatschappij.’

‘Ik ben zelf een kind van mei 1968. Charlie Hebdo was een van de symbolen van die tijd, van mijn jeugd. Het blad symboliseert de geschiedenis van een hele generatie. Dus de aanslag op Charlie Hebdo voelde als een aanval op mijn eigen geschiedenis, op mijn leven, op alles wat ik in me meedraag. Je gaat na zoiets meteen nadenken over van alles. Over de vrijheid van meningsuiting bijvoorbeeld. Voor mij is dat iets heiligs. Maar toch ga je malen. Mag iedereen eigenlijk wel alles zeggen? Dieudonné met z’n antisemitische ideeën? Eric Zemmour met z’n rechtse opvattingen? Dat is best ingewikkeld op een moment als dit. Maar ik ben ook een socioloog. Voor mij geldt: emotie verlamt reflectie. Natuurlijk mag je gevoel hebben en mag je gevoel uiten....