Hier in Scheveningen begon het. Een slim, nieuwsgierig en onbevangen kind werd puber, en kreeg steeds meer door dat anderen haar als buitenstaander zagen. De jaren daarvoor woonde ze in het dorpje Moerkapelle. Daar kreeg ze ook weleens gekke vragen, maar die gleden toen nog van haar af. Dat veranderde in Scheveningen, waar ze ouder werd, meer ging begrijpen en ook meer meemaakte. Op de skatebaan werd haar broertje uit het niets aangevallen en uitgescholden voor vieze kankerallochtoon. De fysiotherapeut wilde graag weten wat zij nou van de aanslagen van 9/11 vond.

Het zorgde ervoor dat Maral Noshad Sharifi naar de andere kant van de oceaan moest verhuizen om zich voor het eerst helemaal thuis te voelen. In New York. ‘Toen ik daar aankwam, voelde dat als een enorme opluchting. Niemand staarde naar mij. Niemand stelde rare vooringenomen vragen. Mijn aanwezigheid was vanzelfsprekend. Hier in Scheveningen kende ik dat gevoel eigenlijk niet.’

Hoe was het hier dan wel voor jou?...