Het was een week waarin ik verlangde naar het achtuurjournaal. Niet letterlijk (hoewel ik Annechien Steenhuizen graag zie: een vrouw die nog onverstoord het wereldnieuws zou brengen als het decor instort en de weervrouw een flauwte krijgt), maar naar dat tijdperk. Die goede, oude tijd dat je overdag naar school of werk ging, ’s avonds thuiskwam en het journaal aanzette om te zien of er nog wat gebeurd was die dag.