Het was een week waarin ik verlangde naar het achtuurjournaal. Niet letterlijk (hoewel ik Annechien Steenhuizen graag zie: een vrouw die nog onverstoord het wereldnieuws zou brengen als het decor instort en de weervrouw een flauwte krijgt), maar naar dat tijdperk. Die goede, oude tijd dat je overdag naar school of werk ging, ’s avonds thuiskwam en het journaal aanzette om te zien of er nog wat gebeurd was die dag.

In dat geval had ik afgelopen maandag, 18 maart 2019, op het achtuurjournaal vernomen dat er op klaarlichte dag in een tram op het 24 Oktoberplein in Utrecht een aanslag had plaatsgevonden, waarbij drie mensen waren overleden en vijf mensen gewond waren geraakt, dat de vermoedelijke dader door de politie was gearresteerd, het motief voor de daad nog onduidelijk was en de meeste politieke partijen hun campagne voor de Provinciale Statenverkiezing hadden opgeschort.

Dan had er stilte geheerst in huis, gevolgd door met wijn weggespoelde mijmeringen over mensen die ’s...