Zijn dertig jaar ervaring als oorlogsfotograaf kwamen hem goed van pas toen hij zich ging verdiepen in de wereld van de drugs. ‘Tijdens mijn onderzoek naar Mexicaans drugsgeweld ging het in principe ook over oorlogsvoering, dus bekend terrein.’
Hoewel hij in 2018 promoveerde op zijn onderzoek, leest zijn nieuwste boek Drug van de duivel: de wereldwijde opmars van crystal meth, dat vandaag verschijnt, als een trein. ‘Drugs vormen een ingewikkelde problematiek, een heel donker onderwerp. Als je dan ook nog moeilijk en ontoegankelijk gaat schrijven leest toch niemand het,’ aldus Voeten. Lachend: ‘Het is een idee-fixe van bepaalde academici om te denken dat onleesbaarheid en ontoegankelijkheid gelijk opgaan met diepgang.’
Van gebruikers en handelaars tot hulpverleners en handhavers: Voeten begeeft zich sinds 2009 in de wereld rondom drugs. Eerst met een promotieonderzoek in Mexico naar kartelgeweld, daarna met een boek over Nederlandse drugssyndicaten die zijn woonplaats...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Beste Wim, dit is precies wat Teun bedoelt. De reclassering is óók een in slaap gesust orgaan. We staan aan de vooravond van een ongekende ramp. De zoveelste! Zet je maar schrap.
Ik herken weinig van het beeld dat je schetst, Teun. Ik ben reclasseringswerker, ik zie nog wel eens wat, maar de schaal die je beschrijft verbaast me. Nu ben ik nogal naïef dus misschien mis ik iets.
Als je ‘iemand met een exotische achtergrond\’, meteen associeert met bruine mensen met een snor en zonnebril, ben je dan niet een beetje zelf een racist? Exotisch betekent gewoon uitheems.
Pas geleden lag mijn dochter van 17 in coma in het ziekenhuis met overdosis alcohol en cocaïne. Hierna een gesprek met Brijderstichting, het gebruik van cocaïne wordt niet eens als ernstig gezien!