Het vereist enige moed om van de twijfelende Hamlet in het toneelstuk van Shakespeare een daadkrachtige Hamlet te maken. Tenslotte is hij vooral de geschiedenis in gegaan als de talmende en zoekende intellectueel die niet weet of hij de moord op zijn vader moet wreken. Wie de besluitvaardige Hamlet naar voren schuift heeft daar zijn motieven voor.

Dat had de jonge Russische criticus Vissarion Belinski (1811-1848). Toen hij het toneelstuk gefascineerd meerdere keren had gezien schreef hij een recensie die geschiedenis zou maken in de Russische literatuur. Hier werd beschreven hoe een toneelstuk iemands leven kan veranderen. Volgens Toergenjev ‘schuimde de recensie van geestdrift.’ Hamlet was tot de kern van Belinski doorgedrongen. Door Hamlet moest Belinski voor zijn intellectuele ontwikkeling afscheid nemen van de tijd dat hij lid was van de Stankevitsj-kring. Daarin had hij zich contemplatief met de wereld ingelaten, beschermd ‘door innerlijke warmte tegen de kille...