Dit artikel verscheen op 26 april 1986 in Vrij Nederland. Omwille van de leesbaarheid is de oorspronkelijke tekst enigszins ingekort tot ongeveer 5.000 woorden.
Fred Benavente, bekend van radio en tv, is iemand met een vrij gevuld voorkomen en op een feestje vertelde hij mij eens wat het grootste nadeel was van zijn forse postuur: als hij zich ergens kwaad over maakte, barstten de omstanders prompt in lachen uit. En daar kan ik van meepraten: ‘gezet’ wordt als gemoedelijk en vermakelijk geïnterpreteerd. Daarom wil ik mij nu extra schrap zetten: als er in deze reeks ooit iemand een kwestie heeft aangeroerd die hij/zij als brandend ervoer, dan ik wel.
Want wat al sinds kindsbeen aan me vreet is het volgende: in het hart van onze parlementaire democratie bevindt zich een niet onaanzienlijke concentratie van macht die is vrijgesteld van iedere parlementaire en democratische controle. Ons vernuftige staatsbestel met zijn evenwichtige verdeling van taken en bevoegdheden, waar...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Dat \’Prins Pils in Andere Hoedanigheid\’ zich gisteren opvallend solidair heeft getoond met quasi-leed van luidruchtige stikstofboeren wiens \’Imperium Nooit Genoeg\’ heilig is, tekent onze Andere Tijden
Met dank aan het woord dat ik nadien vergeten ben maar dank zij het teruglezen weer verschijnt in mijn vocabulaire: monarchie -onverschilligen. Ik denk dat deze in aantal zijn toegenomen sinds 1986