Een van de eerste dingen ik als beginnend kleurboekhandelaar zou leren, is dat er zoiets bestaat als het maken van een zandmandala, een Tibetaans-boeddhistische traditie. Dagen, weken en soms maanden zijn monniken bezig met het maken van zo’n zandkunstwerk. Eerst worden er complexe patronen uitgezet, daarna worden die versierd met gekleurd zand – korrel voor korrel. En dan, als alles klaar is, wordt de mandala vernietigd. Als een herinnering dat niets voor eeuwig is. Het gaat namelijk niet om het resultaat, maar om het pad dat je volgt.