Liever luisteren? Ward Wijndelts heeft het verhaal voor je ingesproken.

Het is de laatste dag van januari en ik rijd door de eindeloze haven van Antwerpen. Het doel van deze reis is de kade van het 2,5 kilometer lange Churchilldok, maar overal staan de hekken op tientallen, soms honderden meters van het water. Het zicht wordt op veel plaatsen ontnomen door een landschap van zeecontainers, soms acht lagen hoog opgestapeld. Ze vormen imponerende havenwanden, gemaakt van rode, blauwe, groene, witte, gele, oranje en grijze reuzenblokjes die samensmelten vanwege dezelfde roestige waas. Alsof er een Instagram-filter overheen zit.

Dit is deel 4 van een serie. Beginnen bij het begin? Lees hier deel 1 en lees vanaf daar verder.

Ik voel me wat verloren. De haven van Antwerpen is het meest uitgestrekte havengebied ter wereld, en in dit deel lijkt er geen ziel te bekennen. Vanaf de weg is in de verte soms alleen een boeg of dek van een schip te ontwaren. Samen met de bewegingloze kranen...