Je ontmoet elkaar, wordt verliefd, gaat samenwonen, krijgt een kind. Dat is allemaal zo makkelijk als wat. Voor de meesten van ons dan. Maar wat gebeurt er als de poëtische opwinding van het begin, van staren en verlangen (en verlangen en verlangen), overgaat in de verbeten hectiek van het dagelijks leven? Als ‘eindeloze nacht’ gelijk is komen te staan met de ooronsteking van de baby en slapeloosheid vanwege de stress? Als er ontslagen vallen en vrienden sterven, als er grote dingen misgaan? Hoe blijf je dan van elkaar houden?
Vijfendertig procent van de echtparen gaat scheiden, en veel daarvan zo’n paar jaar nadat de kinderen zijn geboren, maar de meerderheid blijft samen. Hoe doen die mensen dat? Door hun verstand te laten prevaleren boven...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.