<div class="wpg-element paragraph">
Ik heb een hekel aan verjaardagsfeestjes van familieleden. Mijn man vindt het in het kader van family bonding belangrijk dat we alle feestjes, ook die van de baby&#8217;s, afgaan. Hoe vermaak je je daar, als het bulkt van de schreeuwende kinderen en niet luisterende ouders, en je eigenlijk weinig deelt met het overige feestpubliek? Elsbeth van Es
Ook ik heb een hekel aan verjaardagsfeestjes en familieleden. Naar feesten ga ik alleen als ik denk dat het stof kan opleveren voor literatuur, of als ik vermoed dat ik er mensen tegenkom die van nut kunnen zijn voor mijn carrière. Soms ga ik omdat ik niet bekend wil staan als een harteloos persoon. Wat ik ook niet ben. U doet voorkomen alsof feesten met kinderen onaangenamer zijn dan feesten zonder kinderen. Dit is onwaar. Met hulp van kinderen kunt u het feest saboteren. Een gedeelte van het werk van de mens bestaat eruit de vreugde van anderen te dwarsbomen. Hieraan ontlenen wij vreugde. Maak eens kennis met deze vreugde. Uiteraard maakt het vergroten van andermans vreugde ons soms ook gelukkig, maar laten we ons daarvoor niet op de borst slaan.
Voor sommige mensen staat het als een paal boven water: er zijn verschillen tussen Oost en West. Volgens mij is dit lariekoek en hebben mensen overal ter wereld in principe dezelfde eigenschappen en verlangens. Is er ergens een aanwijsbare plaats waar het Westen overgaat in het Oosten? En zo ja, wat houdt dat allemaal in volgens u? Evert van Kuijk
Edward Said schreef een boek getiteld Orientalism. Dat heb ik niet gelezen. Ian Buruma en Avishai Margalit schreven een boek getiteld Occidentalism. Dat heb ik wel gelezen. Dat mensen vermoedelijk dezelfde basisverlangens hebben, betekent nog niet dat alle mensen hetzelfde willen. Belangrijker dan na te gaan wat de reëel bestaande verschillen zijn, is te onderzoeken welke fantasieën wij erop nahouden over het Oosten en misschien ook over het Westen: men fantaseert graag over zichzelf. In Wenen en bij Berlin Ostbahnhof, daar begint het Oosten. 
Het exotisme is onuitroeibaar en lang niet altijd schadelijk. Een vriend van mij is getrouwd met zijn Filippijnse huishoudster. Als u bemiddeld genoeg bent, dan kunt u vast iets soortgelijks klaarspelen. Het Oosten zit veilig in uw woonkamer en in verband met de reiskosten bent u bovendien op langere termijn voordeliger uit.
In het zomernummer van VN merkt u op: &#8216;Het Nederlandse volk mag God op zijn blote knietjes danken dat er nog een Jood in zijn midden is die de woorden &#8220;arbeid maakt vrij&#8221; serieus neemt.&#8217; Over wie heeft u het? Waarom moet het Nederlandse volk daar blij om zijn? A.V. te A.
Eerst een quiz: a) Job Cohen b) de Mensendokter c) Rabbijn Soetendorp. Over wie zou ik het hebben gehad? Historisch gezien wordt een Jood die niet hard werkt als een parasiet beschouwd. Een volk zonder parasieten is zo gelukkig als een hond zonder luizen.
</div>

Arnon Grunberg

Gerelateerd