Als negentienjarige zat Michelle na een relatiebreuk met baby en zonder inkomen of spaargeld in een moeilijk parket. Noodgedwongen keerde ze terug naar haar ouderlijk huis. Haar zoontje kreeg daar een eigen kamertje, maar Michelle bivakkeerde op de bank in de woonkamer. De relatie met haar ouders was al ingewikkeld en onder deze omstandigheden liep de spanning verder op.

Rond kerst knapte het na een ruzie over rondslingerende spullen. ‘Ik zou op straat belanden, ik kon nergens heen.’ Vooral ’s nachts was het raak, dan lag Michelle in bed te puzzelen. Kon ze een woning betalen? Schoolboeken? Luiers? De zorgverzekering? Klopte het wel, wat de belastingdienst had voorgerekend als toeslag voor de kinderopvang? Ze liep alles na, steeds opnieuw. ‘De cijfers tolden door mijn hoofd. Ik sliep niet goed, soms werd het me te veel en lag ik in bed te huilen. Ik was alleen bezig met overleven.’ De episode van urgente financiële problemen zou diepe sporen nalaten in Michelle’s...