Tien cent per regel betaalde De Telegraaf in 1955. Een dubbeltje! Dat was ongelooflijk veel voor zo'n smal regeltje. Ik schreef onophoudelijk artikelen, natuurlijk zonder ze te ondertekenen want De Telegraaf was in die tijd een verachtelijke krant. Eigenlijk was de afspraak dat ik over het Amsterdamse studentenleven zou berichten, maar omdat ik elke maand duizend dubbeltjes wilde verdienen, bracht ik ze ook stukken over sport, beroemdheden, dieren, wetenschap, nozems, politie, waaronder ook nieuwsberichten die ik zelf verzon. Daar leerde ik om veel korte alinea's te schrijven want ze betaalden niet per woord, zoals bijvoorbeeld de San Francisco Chronicle en de Minneapolis Tribune dat later deden, maar per regel, ook als die regel halfvol was.
Ik had De...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.