In de aanloop naar de top maakte ik al grappen over hoe gênant het zou zijn als de internationale pers zou worden gefêteerd op broodjes kaas. Maar dat de werkelijkheid nog surrealistischer zou blijken, kon ik me nauwelijks voorstellen. In de parkeergaragekantine liggen ze echt: broodjes kaas, geflankeerd door knijpflessen mayo, ketchup en currysaus. Wie tussendoor ook honger heeft, wordt verwend met appels, ontbijtkoek in plastic en kaakjes met tevredenheid. Je ontvangt de hele wereld en dan is dit het beeld dat je neerzet. Maar regeren, dat weet Willem-Alexander maar al te goed, gaat ook door de maag. Op de avond voor de top nodigt hij alle regeringsleiders en staatshoofden uit voor een diner in zijn woning. Slechts een kleine groep journalisten is welkom om buiten het paleis de aankomst van de gasten te mogen zien. Ik ben er een van.
Achter de schermen
Een charmeoffensief van 20.500 euro per seconde

Was de NAVO-top een succes, geopolitieke ‘damage control’of gênante knipmesserij? Een beetje van alles, stelt journalist Stefan de Vries vast die de top twee dagen lang volgde, vanuit de tot perscentrum omgebouwde garage.