<div class="lead">
Waar broer Bram voor de camera altijd de schijn weet op te houden, laat Robert in de documentaire &#8216;Wij Moszkowicz&#8217; (NPO2, 20:30) het masker uiteindelijk zakken. Afgedwongen door zijn filmende zoon Max.
</div>
Het begint lekker. We zien Robert Moszkowicz (63) de Amsterdamse Stadsbank van Lening binnenlopen, waar hij sieraden beleent. ‘Ik heb niks meer. Niets’, zegt hij tegen de camera. Daarna stapt de ex-advocaat in een om de hoek geparkeerde Jaguar. In het volgende shot vraagt zijn zoon Max retorisch: ‘De auto verkopen is geen optie?’ Daar wil de armlastige eigenaar niets van weten, hij heeft namelijk wel ‘een beetje representatieve auto’ nodig.
Zo kennen we de Moszkowiczen. Het zou een tekst van broer Bram kunnen zijn. Jeremiëren over je eigen ellende, veroorzaakt door de jaloerse buitenwacht en ondertussen in een exclusieve bolide voorrijden. Wie met die blik naar <a href="http://pers.kro-ncrv.nl/programmas/documentaires/kro-ncrv-2doc-wij-moszkowicz" target="_blank">Wij Moskowicz</a> kijkt, wacht echter een verrassing: een klein uur verder staan vader en zoon bij de Klaagmuur in Jeruzalem, de armen over elkaars schouder geslagen. Als Robert zich omdraait zien we hoe hij in zijn ogen wrijft. Hij huilt. Eindelijk!
<figure id="post-328267 media-328267" class="align-center"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/05/9254ca26-fe05-46da-be6b-f2038852df88.png" alt="" /><figcaption>Foto: uit &#8216;Wij Moszkowicz&#8217;, KRO 2016</figcaption></figure>
<q class="pull-left">Als Robert zich omdraait zien we hoe hij in zijn ogen wrijft. Hij huilt. Eindelijk!</q>
Gelukkig maar, want in de vijf jaar dat Max zijn vader heeft gevolgd, liet de documentairemaker niets liggen om emotie bij zijn verwekker te ontlokken. Hij nam hem mee naar de begraafplaats waar Robert 29 jaar geleden een van zijn kinderen – de 2 maanden oude Yaïr &#8211; heeft begraven en ze reisden samen af naar Maastricht, waar opa Max sr. de veelbelovende oudste zoon uit het familiebedrijf verbande. Diezelfde Max sr. bezoeken ze samen, terwijl Robert de pater familias kort daarvoor nog een ‘klootzak’ heeft genoemd.
<figure id="post-328271 media-328271" class="align-center"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/05/7722db8a-6c74-4518-8b9e-a485fbace9b8.png" alt="" /><figcaption>Foto: uit &#8216;Wij Moszkowicz&#8217;, KRO 2016</figcaption></figure>
Weinig is privé uit de geschiedenis van het Limburgse juristengeslacht. Met hun optredens en strapatsen vullen de ‘Kennedy’s van de lage landen’ al jaren kranten, tv-uitzendingen en <a href="http://www.uitgeverijbalans.nl/boeken/Het-geheim-van-Bram-Moszkowicz/" target="_blank">boeken</a>. Ze lieten zich al vaak in de ziel kijken, waarbij uiteindelijk veel terugkomt op de gruwelijke tragiek van Max sr., die als enige van zijn familie Auschwitz overleefde. Ook documentairemaker Max Moskowicz volgt die lijn en belandt met de camera in het Duitse vernietigingskamp. Maar waar voorheen de advocatenbroers en hun vader altijd de regie hielden, zijn ze hem kwijt in Wij Moskowicz. Max zet zijn vader en daarmee zijn familie naakt en eenzaam neer, en slaat er daarna een grote arm omheen. Therapeutisch voor de maker, verhelderend voor de kijker.

De eenzame Moszkowicz