Het is een ijzige zaterdagavond in het oosten van de Berlijnse wijk Kreuzberg. Een snijdende oostenwind brengt kou mee die zich in je botten nestelt. Onder metrostation Kottbusser Tor verzamelt een groepje daklozen zich rond een witte Ford Transit. Vrijwilligers van de hulpstichting Berliner Obdachlosenhilfe e.V. (BOH) zetten lange tafels met warm eten klaar. Een eindeloze stroom stadsverkeer trekt voorbij aan de bonte rij mannen en vrouwen.

Tussen de verweerde gezichten staan opvallend veel jongeren en gezinnen te wachten op een gratis avondmaaltijd. Vrijwilliger Cedric schept een bord vol aardappels met linzensaus en geeft dat aan een Poolse dakloze met een zwarte muts. Een Turkse bakker uit de buurt komt aanlopen met drie grote zakken brood. Hij kent de meeste daklozen persoonlijk, drinkt een kop koffie en sust een ruzie.

Cedric (21) draagt een trainingsjasje en afgetrapte Nikes. Hij leeft zelf sinds zijn zestiende op straat. Binnenkort komt hij in aanmerking voor een...