Oman, 1996. Kort na het opstijgen stopten de motoren 1 en 4 ermee en moest de Lockheed C5 Galaxy terugkeren naar het vliegveld van Thumrait. Toen de noodlanding was ingezet, moest Chris Kubecka ervoor zorgen dat alle spullen in het vliegtuig vastgezet werden: als het vliegtuig aan de grond kwam zonder in brand te vliegen, kon iemand altijd nog dodelijk worden getroffen door een rondvliegend voorwerp. Het landingsgestel zat halverwege vast. De piloten rukten aan de kruk om het verder naar beneden of omhoog te krijgen, maar tevergeefs.

Kubecka was als loadmaster niet alleen verantwoordelijk voor de lading, maar ook voor de enige passagier. Ze coachte hem bij wat mogelijk zijn laatste telefoontjes waren. Van wie wilde hij afscheid nemen? Welke dingen moesten geregeld zijn als hij er straks niet meer was?

De hulpdiensten reden mee toen de piloten het enorme vliegtuig aan de grond probeerden te krijgen. ‘Het werd een semi-crash,’ zegt Kubecka, ‘met hulpdiensten in zilveren pakken...