Brian Elstak (45) werkt het liefst met de hand. Geen Adobe maar potloden, blauwe BIC-pennen, aquarel, of, zoals op de cover van het zomernummer van Vrij Nederland, met ecoline. De tekening laat een man zien die over het schoolplein hinkelt: zijn stropdas wapperend in de wind, big smile tussen de mondhoeken. ‘Een zakenman in pak, op een hinkelpaadje, ik vond dat een grappig contrast’, zegt illustrator Brian Elstak, die de cover over het thema ‘spelen’ maakte. ‘Hij probeert zijn innerlijke kind niet uit het oog te verliezen; daar doe ik zelf ook mijn best voor.’
Zijn eigen kinderjaren spelen bij Elstak nog altijd een grote rol. ‘Bij elke illustratie vraag ik me af: zou ik dit als kind vet hebben gevonden? Zo hou ik mijn tekeningen toegankelijk. Tegenwoordig geven mijn kinderen ook hun mening over wat ik doe’, lacht aElstak die vooral bekendheid verwierf door zijn geëngageerde en met Zilveren Penseel bekroonde kinderboekenreeks Tori, Trobi en Lobi.
In deze boeken – de eerste kwam uit in 2017 – staan kinderen van kleur centraal; een groep die lang ondervertegenwoordigd was in de Nederlandse jeugdliteratuur. Subtiel verweeft Elstak thema’s als discriminatie en uitsluiting in zijn verhalen. In Tori bijvoorbeeld worden kinderen bang gemaakt voor een draak, die uiteindelijk een welbespraakte lieverd blijkt te zijn. ‘Ik probeer parallellen met de echte wereld. In mijn boeken zit altijd een morele boodschap. Dat kan gerust, kinderen begrijpen meer dan we denken.’
Jim Lee, tekenaar van X-men is een inspiratiebron voor hem. ‘Het is een knap hoe hij discriminatie op een vriendelijke manier aan de orde brengt.’
Toen Brian Elstak zijn debuut maakte als kinderboekenschrijver en pleitte voor meer diverse personages, reageerden sommige collega’s met scepsis. In besloten Facebookgroepen werd over hem geroddeld: Wat komt hij doen? Zijn wij dan niet divers genoeg? Elstak herinnert zich hoe ongemakkelijk die reacties waren. ‘Er werd niet mét me gepraat, maar over me. Het is nooit leuk om met een schuin oog te worden aangekeken’, zegt de illustrator. ‘Later besefte ik: tussen mij en de draak uit Tori bestaan overeenkomsten. Helaas.’
Naast zijn werk aan kinderboeken maakt hij schilderijen en videoclips. Ook dat doet hij met de hand. Al dat ambachtelijke kost veel meer tijd. ‘Aan animaties werk ik soms weken. Maar digitaal voelt het minder volkomen.’
